Rozdział 32 - Homework

*Liam*

Wróciłem prosto po walce do domu. Mili siedziała na kanapie zaczytując się w jakiejś książce. Po cichu stanąłem za nią, objąłem i pocałowałem w czubek głowy. Uśmiechnęła się do mnie pięknie. Usiadłem obok niej i przytuliłem do siebie. Przyłożyła dłoń do mojej rozciętej wargi. Westchnęła cicho. Wyciągnąłem z kieszeni ruloniki z pieniędzmi. Patrzyła na kasę w mojej ręce z szeroko otwartymi oczami.
-Warga jest warta tysiąca funtów - odparłem z uśmiechem. Pocałowała tymi swoimi ustkami ranę na mojej wardze. 
-I tak mi się to nie podoba - szepnęła i zagryzła wargę. Wyglądała niesamowicie. 
-Louis przekazał mi to co powiedziałaś mu przez telefon - pocałowałem ją w czoło. Policzki Milagros pokryły się rumieńcem.
-Jejuu.. Liam. To było głupie. Sama nie wierzę że to powiedziałam - wywróciła oczami a ja nie wiedziałam trochę o co chodzi.
-To znaczy?
-Chciałam mu dogryźć i byłam pewna że jak mu powiem że mam ochotę na sex a on cię nie puści do mnie... - wybuchłem śmiechem. Nie taką wersje usłyszałem od Lou. Patrzyła na mnie trochę zażenowana i zdezorientowana. 
-A..Aniele - próbowałem złapać oddech - Lou powiedział że dzwoniłaś, życzyłaś mi powodzenia i prosiłaś bym szybko wrócił do domu... 
Mili patrzyła na mnie z niedowierzaniem. Spuściła głowę a między jej ciemnymi włosami zakrywającymi buzię widziałem wielki rumieniec na buzi. 
-Mili, skarbie ale jeżeli jednak chcesz się kochać to.. - nie dała mi skończyć i zakryła mi usta swoją małą dłonią.  
-Błagam nie dobijaj mnie - syknęła. Odsunąłem trochę jej dłoń  i pocałowałem środek. 
-Czyli jednak nie chcesz się kochać? - byłem trochę zawiedziony. 
-Jak odrobisz za mnie fizykę i matematykę - zacząłem rozważać, za i przeciw. 
-Daj podręcznik - wybuchła śmiechem. 

*Milagros*

Obserwowałam ze śmiechem jak Liam rozwiązuje moje zadania z matmy, a potem z większym trudem pracę domową z Fizyki. Gdy skończył westchnął ciężko.

-To nie na moje nerwy - jęknął rzucając w bok książkę od Fizyki. Zachichotałam. Położył się na plecach na kanapie. Ze śmiechem ułożyłem się na nim, przytuliłam do jego torsu. 

-Teraz nagroda Aniele - mruknął wkładając dłoń pod moją bluzkę. Wpił się w moje usta.

Leżeliśmy przytuleni i mokrzy od naszego potu. Przykryta byłam jedynie prześcieradłem z łóżka i ramionami Liam'a. Czułam się wspaniale. Tym razem było niesamowicie. 

-Tak to mogę za ciebie odrabiać lekcje - zachichotałam. Payne kreślił kółka na moich plecach.

-Jutro piątek. Dużo się nie narobisz - prychnął.

-A zadania dodatkowe? Weź jakieś na weekend - nie mogłam przestać się śmiać. Gdy złapałam oddech cmoknęłam go w nos. 

-Kocham cię Liam 

-Ja ciebie mocniej Aniele

Wstałam rano o szóstej. Liam jeszcze spał. Przykryłam szczelnie jego nagie ciało. Ubrałam się i zeszłam do kuchni. Zrobiłam kawę i z kubkiem usiadłam na blacie. Uwielbiam go, Liam jest najlepszą rzeczą jaka mnie w życiu spotkała. Machałam nogami siedząc na blacie. Przymknęłam oczy i przypomniałam sobie wczorajszy wieczór. Poczułam dłonie na kolanach, niechcący kopnęłam postać przede mną.

-Mili! - syknął Li. Otworzyłam oczy i widziałam jak łapie się z grymasem bólu za udo. 

-Przepraszam - spuściłam wzrok - Byłam zbyt zajęta wspominaniem wczorajszych wrażeń żeby uważać... 

-Jesteś wyjątkowo usprawiedliwiona - cmoknął mnie w nos. 

-Zawieziesz mnie do szkoły? 

-Muszę być zaraz w firmie. Zayn cię odwiezie do szkoły - jęknęłam.

-Co ci się znów w nim nie podoba? - pogłaskał mnie po udzie. 

-Wzburzył się wczoraj bo wypomniałam mu to że nie ma dziewczyny - wzruszyłam ramionami. Liam westchnął ciężko - No co?

-Nie gadaj z nim o jego dziewczynach, bo to drażliwy temat dla niego. On nie ma hamulców, a jak ci coś zrobi to będę musiał go zabić - pocałował mnie długo. Zapięłam mu ostatnie guziki koszuli, poklepałam po piersi i pomachałam na pożegnanie. Wyszedł z domu a jak czekałam na Zazę. Klakson samochodu. Wzięłam książki i wsiadłam do auta Mulata. Jechaliśmy całą drogę w ciszy. Gdy dojechaliśmy do szkoły posiedziałam chwilę dłużej wywołując zdziwienie na twarzy Malik'a. 

-Co jeszcze? - zagadnął mnie. 

-Zastanawiałam się czy spytać się czy Liam po mnie przyjedzie - wzruszyłam ramionami. 

-Nie mnie to wiedzieć

-Racja ty jesteś moim kierowcą tylko DO szkoły - zobaczyłam jego minę i szybko wyskoczyłam z samochodu. Przy wejściu do szkoły natknęłam się na Avery. 

-Jak nie Liam to Malik. Nie próżnujesz - mruknęła z uznaniem. Obrzuciłam ją zmęczonym spojrzeniem. Ona zaczyna mnie denerwować bardziej niż wcześniej gdy byłyśmy jak pies z kotem. Bez słowa weszłam do szkoły a ona za mną. Cały dzień miałam cień w postaci Avery Wild. Zacisnęłam pięści gdy poszła za mną po lekcjach na parking. 

-Czemu tak za mną łazisz?! - warknęłam na nią gdy nie wytrzymałam. Wzruszyła ramionami.

-Wypada być miłą. Dla sio.. - zamknęła buzię. Obrzuciłam ją badawczym spojrzeniem. 'sio..'? To nowy rodzaj wyzwiska, obelgi? Nie musiałam długo czekać na odsiecz. Szkoda że nie taką na jaką liczyłam. 

-Siema Kotku - odwróciłam się do Louis'a siedzącego w swoim sportowym samochodzie. Trochę zażenowana że nazwał mnie tak przy Avery, szybko wsiadłam do auta. 

-Do zobaczenia w poniedziałek - mruknęłam do dziewczyny. Zasalutowała mi. Jęknęłam. Lou szybko odjechał spod szkoły. 

-Czemu Liam nie przyjechał? 

-Ma spotkanie.

-A ty? Przecież to wasza wspólna firma

-Wystarczy że jeden z nas będzie na spotkaniu. We dwóch byśmy się wynudzili - odparł znudzony.
-Czemu znów zachowujesz się jak palant? - burknęłam do niego. Wzruszył ramionami.
-Taki rodzaj człowieka. Nic się nie zmieni choćby skały srały..
Prychnęłam i oparłam głowę o szybę.
- Milagros? 

-Tak? - mruknęłam spoglądając na niego.

-Bo..  chce cię o coś prosić..

-No słucham 

-Bo El się jakoś dziwnie zachowuje, czy mogłabyś z nią pogadać? 

-Emm tak jasne - pokiwałam głową. Taki miły jak coś chce. Ale chodzi o El więc nie mogę odmówić. Louis zjechał ze znanej mi drogi i zawrócił, po jakimś czasie drogi zatrzymaliśmy się pod domem Tommo i Ellie.  

Dziękuje za wszystkie pomysły na rozdziały kochani :)
Więcej niż 10 kom - next 
Pozdrawiam xx