Rozdział 38 - Asleep

Muzyka

Rozdział zawiera treści drastyczne. Czytasz na własną odpowiedzialność.

-Napijesz się czegoś? - spytał Chad gdy wpuścił mnie do swojego mieszkania. 
-A co masz? - odpowiedziałam pytaniem na pytanie. Zaśmiał się. 
-Sok, kawa, herbata, woda..? 

Zdjęcie na półce

-Poproszę sok - uśmiechnęłam się. Przysiadłam na kanapie i wyjęłam podręczniki. To był moment jak na mnie i mojej bluzce wylądowała chłodna ciecz. Pisnęłam wstając z miejsca. 
-A już rozumiem. Chciałeś mnie rozebrać - uśmiechnęłam się do niego szeroko. Spuścił speszony wzrok. 
-N..nie. Dam ci coś na zmianę, szybko upiorę twoją bluzkę - zniknął na chwilę, wrócił trzymając w dłoniach koszulkę - Możesz przebrać się tam - wskazał drzwi. Poszłam tam i zdjąłem swoją mokrą bluzkę, wciągnęłam na siebie koszulkę Chad'a. Przyjrzałam się fotografią na półce. Czy to..?
-To mój chłopak - zatkało mnie.
-J..jesteś gejem? - pokiwał głową. 
-Przeszkadza ci to? - mruknął patrząc na swoje buty. 
-Nie - uśmiechnęłam się lekko - Przynajmniej wiem że nie chciałeś mnie rozebrać, tylko na serio wypadła ci ta szklanka z ręki - zachichotałam. Na jego buzi zaigrał cień uśmiechu. 
-Możemy iść się uczyć? - pokiwałam głową i poszliśmy do salonu. Uczyliśmy się przez kilka godzin. Chad ubrał moją bluzkę ale gdy miałam wychodzić nadal była mokra. Patrzyliśmy badawczym wzrokiem na mokry materiał - Możesz wrócić w mojej. W tej się przeziębisz - wskazał moją koszulkę. Westchnęłam i pokiwałam głową. Zebrałam podręczniki. Przytuliłam go.
-Dziękuje za pomoc Chad - uśmiechnął się do mnie. 
-Odprowadzić cię? 
-Nie, dzięki. Jadę autobusem - pożegnałam się z nim i wyszłam na klatkę schodową. Zaskakiwałam po kilka schodków. Omsknęła mi się noga i resztę schodków z pierwszego piętra aż do parteru przemierzyłam na pupie - Ał.. - podniosłam się i otrzepałam spodnie. Syknęłam z bólu gdy zrobiłam kolejne kroki - Gdyby kózka nie skakała to by tyłka nie złamała - podśpiewywałam sobie chichocząc. Nadal krzywiłam się z bólu ale dotarłam jakoś na przystanek. Porządnie zjechałam.. Wsiadłam w autobus. Po jakimś czasie drogi, potem marszu byłam już pod domem. Otworzyłam drzwi. Liam siedział przed telewizorem tak jak wtedy gdy wychodziłam - Hej Liam
-Nareszcie wróciłaś - bełkotał trochę. Westchnęłam ciężko widząc butelkę piwa w jego ręce, i kilka pustych koło kanapy. Wywróciłam oczami i powstrzymałam się żeby nie skomentować tego że się upił. Bez słowa ruszyłam do sypialni zdejmując przy tym kurtkę. Gdy byłam już w pokoju rzuciłam w kąt torbę z książkami. Przystanęłam przed lustrem by zmyć makijaż. Usłyszałam za plecami jak otwierają się drzwi, po chwili poczułam ręce na biodrach i ciepły oddech cuchnący alkoholem na szyi. Mimowolnie skrzywiłam się. Pocałował mnie w szyję. 
-Przestań - mruknęłam gdy wsunął dłonie pod moją bluzkę. Patrzył się uważnie na nasze odbicie aż jego twarz przybrała inny nieznany mi dotąd wyraz. Gwałtownie odwrócił mnie w swoją stronę. Szarpnął za koszulkę Chad'a. 
-Co to ma kurwa być?! - jego oczy były mega wkurzone. Przestraszyłam się widząc gniew w jego oczach. 
-T..to C..Chada - wyjąkałam żałując tego bo wkurwił się jeszcze bardziej. 
-Zdradziłaś mnie?! - wydarł się na mnie. Pokiwałam prędko głową. 
-Nie! N..Nigdy Liam - wyszeptałam. 
-Kłamiesz - poczułam piekące łzy. 
-L..Liam, ja nigdy - złapał mnie mocno za ramiona i przyszpilił do ściany za mną - Ja cię kocham.. 
-Czemu ci nie wierzę?! - zacisnął dłoń na moim ramieniu. Jestem pewna że jutro będzie w tym miejscu siniak. Szarpnął mną. Czułam jakby ktoś ścisnął mój żołądek. Puścił jedno moje ramię. Przymknęłam oczy i odetchnęłam lekko. Chwilę później poczułam piekący ból na policzku. Podniosłam na niego wzrok. Jego oczy stały się czarne. Łzy spłynęły po mojej twarzy.  
-O..obiecałeś - szepnęłam, spuszczając ponownie oczy. 
-Co?! Co ci niby kurwa obiecałem?!
-Ż..że nigdy mnie n..nie uderzysz... ż..że się z..zmienisz - siąknęłam nosem. 
-Nie mogę się zmienić jeżeli ty mnie zdradzasz! - wykrzyknął mi w twarz. 
-Ja cię nie zdradziłam.. 
-Taa jasne. To czemu masz na sobie koszulkę swojego gacha?! 
-L..Liam, to nie tak. On.. on.. - język ze strachu mi się plątał. Znów zamachnął się i uderzył mnie. Jęknęłam z bólu - Przestań, proszę.. nie zdradziłam cię.. 
-Wiedziałem że tak będzie! Puszczę cię kurwa raz z domu a ty...! - przytuliłam go w nadziei że się uspokoi ale tym bardziej go jeszcze wkurzyłam. Odepchnął mnie i rzucił o szafkę. Osunęłam się na podłogę czując okropny ból w kręgosłupie. Nie mogłam się ruszyć. Złapał mnie mocno za ramię i podniósł do pionu. Nie dałam rady ustać. Przycisnął mnie swoim ciałem do szafki o którą mną wcześniej rzucił. Zdarł ze mnie dosłownie niebieską koszulkę Chad'a, która opadła przegrana na ziemię. Oczy mnie piekły od łez. Rozpiął moje spodnie i zaczął dotykać. Był brutalny, gorszy niż wtedy w samochodzie. 
-Błagam cię Liam, nie.. - wyszeptałam starając się do odepchnąć gdy wsunął dłoń pod moją bieliznę. Warknął cicho i znów uderzył mnie po twarzy. Jęknęłam słabo i ostatkami sił naparłam na jego tors i odsunęłam od siebie. Rozzłoszczony złapał mnie za włosy i znów popchnął. Poleciałam bokiem ciała na lustro. Czułam jak potłuczone kawałki szkła wbijają się w moje nagie ramię, bok brzucha i policzek. Syknęłam z bólu, a po policzku spłynęły mi łzy zmieszane z krwią. Zsunęłam się po pustej ramie lustra i opadłam na kawałki szkła na podłodze. Chciałam umrzeć. Złapał mnie za ramiona. Nie dam rady znieść więcej. Rzucił mnie na łóżko. 
-Jesteś nic warta - warknął dobijając mnie bólem psychicznym. Nie dałam rady wydusić słowa. Może lepiej. Wyszedł z pokoju trzaskając drzwiami. Zwinęłam się na pościeli. Proszę.. żeby to był tylko zły sen. 

Tak naprawdę ten rozdział powinien być dopiero jutro. Ale anonimkowi zależało, więc proszę.